Ο χρόνος που θεωρείται δημιουργικός, δεν σχετίζεται τόσο με την χρονική διάρκεια που αφιερώνουμε στα παιδιά, αλλά στην ποιότητα της επικοινωνίας, της επαφής και της σχέσης που αναπτύσσουμε μαζί του σε κάθε ευκαιρία αλληλεπίδρασης μαζί τους.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ = ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
Τι σου έλειψε παιδί μου;
Φυσικά το ζητούμενο δεν είναι μόνο τα υλικά αγαθά που προσφέρονται στο παιδί, αλλά η πραγματική σύνδεση με τις ανάγκες του παιδιού για:
- συναισθηματική επαφή και ανταλλαγή
- αγάπη
- αποδοχή
- φροντίδα
- χάδι
- ασφάλεια
- εν-συναίσθηση
- επικοινωνία και διάλογο
- πληροφόρηση και ανάπτυξη
- προσφορά ποικίλων γνωστικών ερεθισμάτων
- συμμετοχική διασκέδαση
- μοίρασμα εμπειριών και βιωμάτων
Έτσι η απάντηση στην συχνή φράση «…μα πέρασα μια ολόκληρη μέρα με το παιδί μου… τι άλλο να κάνω;», είναι πιο εύστοχη αν αναρωτηθεί ο καθένας για το πόσο ήταν ουσιαστικά συνδεδεμένος και παρόν στο χρόνο που μοιράστηκε με το παιδί του, σύμφωνα με τα παραπάνω.
Μετά από μια εξαντλητική μέρα, πως μπορώ να είμαι αποδοτικός στην
συνύπαρξη με το παιδί μου;
Θυμηθείτε το παραμύθι με τον ξυλοκόπο!
«…ήταν μια φορά ένας πατέρας που έπιασε δουλειά ως ξυλοκόπος. Την πρώτη μέρα λοιπόν στην δουλειά κατάφερε να κόψει 30 δέντρα! Κατάκοπος, αλλά πολύ ευχαριστημένος επιστρέφει σπίτι να φάει ένα πιάτο φαί και να κοιμηθεί, ώστε να είναι ξεκούραστος και αποδοτικός στην κοπή των δέντρων και την επόμενη μέρα.Όταν γύρισε λοιπόν σπίτι, το παιδί του έτρεξε στην αγκαλιά του και με ανυπομονησία και μεγάλη χαρά του ζήτησε να παίξουνε. Εκείνος του είπε ότι είναι πολύ κουρασμένος και έχει ανάγκη να φάει. Αφού έφαγε λοιπόν και το παιδί του περίμενε υπομονετικά να παίξουνε, εκείνος είχε πια βαρύνει από το φαί και η κούραση του έφερε υπνηλία. “Πρέπει να ξεκουραστώ γιέ μου, ώστε αύριο στην δουλειά να είμαι ξεκούραστος και να κόψω πολλά δέντρα, πάρα πολλά δέντρα”, του είπε και πήγε για ύπνο καθώς μονολογούσε… “πρέπει να κόψω πολλά δέντρα, πάρα πολλά δέντρα και να φέρω λεφτά στην οικογένεια μου, τίποτα να μην τους λείψει!”
Την επόμενη μέρα ήταν λίγο λιγότερο αποδοτικός και κατάφερε να κόψει γύρω στα 20 δέντρα. Γυρνώντας σπίτι, δεν ένιωθε το σώμα του από την κούραση, τα χέρια του ήταν μουδιασμένα και η σκέψη του αφιερωμένη στο πόσα δέντρα θα καταφέρει να κόψει την επόμενη μέρα, ώστε να φέρει πολλά λεφτά στην οικογένεια του και να μην τους λείπει τίποτα. Άνοιξε την πόρτα και ο γιος του τον περίμενε πάλι να παίξουνε και να του πει τα νέα του από το σχολείο. “Μα δεν βλέπεις γιέ μου, είμαι πολύ εξαντλημένος και έχω ανάγκη από πολύ φαί και ύπνο, γιατί αύριο με περιμένει πολύ δουλειά!”
Μέρα με την μέρα η απόδοση του στην δουλειά μειωνόταν, παρά το καλό φαί και τον ύπνο, ώσπου έφτασε κάποια μέρα να κόψει μόνο δύο δέντρα. Τότε το αφεντικό τον κάλεσε να μιλήσουνε.
– “Τι σου συμβαίνει;” τον ρώτησε, “κάθε μέρα είσαι και λιγότερο αποδοτικός..”
– “πραγματικά δεν καταλαβαίνω… τρώω καλά και προσπαθώ να ξεκουράζομαι και να κοιμάμαι όσες περισσότερες ώρες μπορώ!” Και τότε το αφεντικό τον ρώτησε:
– “το τσεκούρι σου το ακονίζεις καθόλου;”
– “τι εννοείτε, δεν καταλαβαίνω!”
– “ρωτάω αν ακονίζεις καθημερινά το τσεκούρι σου, αν δηλαδή φροντίζεις καθημερινά για την προσωπική σου ισορροπία… αν αφιερώνεις χρόνο στην γυναίκα σου μετά την δουλεία, να απολαύσετε ένα δείπνο, να πιείτε ένα ποτήρι κρασί, να παίξεις, να διασκεδάσεις και να χαλαρώσεις με το παιδί σου… Αν δεν ακονίσεις το τσεκούρι σου καθημερινά, είναι σίγουρο ότι η απόδοση του θα ελαττώνεται!” …»
Επιλέγουμε δραστηριότητες που δίνεται η ευκαιρία γονέας και παιδί να:
- Συν-δημιουργήσουν, μέσα από αυθόρμητες εκφράσεις και παράλληλη ομαδική δράση
- Πλαστελίνη- Πηλός
- Να εξελίξουν και να συμπληρώσουν ο ένας τον άλλο
- Ιστορίες που δημιουργούνται λέγοντας ο καθένας από μια λέξη ή φράση- Ζωγραφίζοντας παρέα στο ίδιο πλαίσιο
- Να μοιραστούν σκέψεις και συναισθήματα
- Βλέποντας παρέα μια ταινία- Διαβάζοντας ένα παραμύθι
- Να συνυπάρχουν και να είναι παρόν με όλες τους τις αισθήσεις
- Χορός- Μουσική- Παιχνίδια / κατασκευές